بهترین دوز تستوسترون تستوسترون هورمونی است که نقش مهمی در عملکردهای مختلف بدن از جمله رشد عضلات، قدرت، عملکرد جنسی و بهزیستی کلی دارد. مقدار مصرف تستوسترون در هفته بسیاری از افراد، به ویژه آنهایی که سطح تستوسترون پایینی دارند، ممکن است برای بهبود کیفیت زندگی خود، درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) را در نظر بگیرند. با این حال، تعیین دوز تستوسترون مناسب می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا به عوامل مختلفی مانند سن، وضعیت سلامتی و پاسخ فردی به درمان بستگی دارد.

در این مقاله، یک مطالعه پیشگامانه را بررسی خواهیم کرد که در سال 2001 توسط دکتر باسین و تیمش انجام شد و در مجله آمریکایی فیزیولوژی و متابولیسم غدد درون ریز منتشر شد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات دوزهای مختلف تستوسترون بر روی مردان جوان و روشن کردن دوز بهینه برای نتایج مختلف انجام شد. با مرور یافته‌های این مطالعه، می‌توانیم بینش‌های ارزشمندی در مورد بهترین دوز تستوسترون برای اهداف مختلف، مانند بهبود قدرت و رشد عضلانی به دست آوریم.

بررسی اجمالی مطالعه

این مطالعه شامل گروهی متشکل از 65 مرد جوان با میانگین سنی 25 سال بود که از وضعیت بدنی خوبی برخوردار بودند.

برای خرید کمی لومینسانس و تجهیزات آزمایشگاه‌تان با متخصصان پادتن گستر تماس بگیرید. برای دیدن و خرید کیت الایزا می توانید به صفحه فروشگاه مربوطه مراجعه کنید 

دوز تستوسترون و سطح هورمون

یکی از مهمترین یافته های این مطالعه ارتباط بین دوز تستوسترون و سطح هورمون بود. محققان هورمون های مختلفی از جمله تستوسترون تام، تستوسترون آزاد، LH (هورمون لوتئین کننده)، گلوبولین اتصال دهنده به هورمون جنسی (SHBG) و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) را اندازه گیری کردند. در اینجا مشاهدات کلیدی وجود دارد:

تستوسترون تام:

این مطالعه نشان داد که با افزایش دوز تستوسترون، سطح تستوسترون کل نیز افزایش یافت. در ابتدا، سطح تستوسترون شرکت کنندگان در محدوده 500 تا 600 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) بود. در هفته شانزدهم، سطح کل تستوسترون در گروه های با دوز بالاتر (300-600 میلی گرم در هفته) به 1300 تا 2300 نانوگرم در دسی لیتر رسید. جالب توجه است، حتی در دوز 125 میلی‌گرم در هفته، شرکت‌کنندگان به سطوحی نزدیک به سطح پایه دست یافتند. این نشان می دهد که دوز بین 100 تا 125 میلی گرم در هفته ممکن است برای بازگرداندن سطح تستوسترون در مردان جوان کافی باشد.

پادتن گستر ارائه دهنده انواع کیت های الایزا، کمی لومینسانس، کیت های ویتامین D3 و کیت های گاما از معتبرترین کیت ها و در کوتاه ترین زمان میباشد.جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید با متخصصان ما تماس بگیرید

بهترین دوز تستوسترون آزاد:

سطح تستوسترون آزاد الگوی مشابهی با تستوسترون تام نشان داد. با افزایش دوز تستوسترون، سطح تستوسترون آزاد نیز افزایش یافت. این یافته از این ایده حمایت می کند که دوزهای بالاتر تستوسترون منجر به در دسترس بودن بیشتر تستوسترون آزاد در بدن می شود.

LH و SHBG:

بهترین دوز تستوسترون با سطوح LH و SHBG رابطه معکوس دارد. سطح LH کاهش یافت و با افزایش دوز تستوسترون، سطح SHBG کاهش یافت. این نشان می دهد که دوزهای بالاتر تستوسترون باعث سرکوب تولید LH و کاهش SHBG می شود که منجر به افزایش فراهمی زیستی تستوسترون می شود.

اثرات بر توده عضلانی و ترکیب بدن

این مطالعه همچنین تاثیر دوز تستوسترون را بر توده عضلانی و ترکیب بدن مورد بررسی قرار داد. توده بدون چربی شرکت کنندگان، که نشان دهنده توده عضلانی بدون چربی است، و توده چربی با استفاده از تکنیک های مختلف اندازه گیری ارزیابی شد. در اینجا یافته های کلیدی آمده است:

توده بدون چربی:

تجزیه و تحلیل توده بدون چربی نشان داد که دوزهای بین 100 تا 125 میلی گرم در هفته منجر به بهبود قابل توجهی در توده عضلانی بدون چربی می شود. شرکت کنندگانی که این دوزها را دریافت کردند، کاهش توده چربی و افزایش توده بدون چربی را تجربه کردند.

دوزهای بالاتر (300-600 میلی گرم در هفته) حتی بهبود بیشتری را در توده بدون چربی نشان داد. با این حال، کمترین دوز (25-50 میلی گرم در هفته) تغییرات قابل توجهی ایجاد نکرد و در برخی موارد منجر  بهترین دوز تستوسترون به افزایش توده چربی شد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید کمی لومینسانس با متخصصان پادتن گستر تماس بگیرید

توده چربی:

این مطالعه نشان داد که دوزهای بالاتر تستوسترون با کاهش توده چربی مرتبط است. شرکت کنندگانی که دوزهای بین 100 تا 125 میلی گرم در هفته دریافت کردند، کاهش توده چربی را تجربه کردند.

با این حال، کمترین دوز (25-50 میلی گرم در هفته) مزایای مشابهی را به همراه نداشت و در برخی موارد منجر به افزایش توده چربی شد. این نشان می دهد که دوزهای بالاتر تستوسترون ممکن است با کاهش توده چربی و افزایش توده عضلانی بدون چربی به بهبود ترکیب بدن کمک کند.

عملکرد جنسی و میل جنسی

جنبه مهم دیگری که در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت، تأثیر بهترین دوز تستوسترون بر عملکرد جنسی و میل جنسی بود. نمرات فعالیت جنسی و میل جنسی شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه ارزیابی شد. در اینجا یافته های قابل توجه است:

فعالیت جنسی:

این مطالعه بهبود قابل توجهی در نمرات فعالیت جنسی با افزایش دوز تستوسترون نشان نداد. تعداد مقاربت جنسی در دوزهای مختلف تغییر معنی داری نداشت. با این حال، ذکر این نکته مهم است که حجم نمونه نسبتاً کوچک بود که ممکن است بر اهمیت آماری تأثیر بگذارد.

میل جنسی:

این مطالعه افزایش متوسطی را در میل جنسی در دوزهای 300-600 میلی گرم در هفته نشان داد. با این حال، هیچ بهبود قابل توجهی در میل جنسی در دوزهای پایین تر (25-125 میلی گرم در هفته) وجود نداشت. یافته ها نشان می دهد که دوزهای تستوسترون در محدوده بدنسازی ممکن است تأثیر قابل توجهی بر میل جنسی داشته باشد.

عملکرد شناختی

عملکرد شناختی از جمله حافظه و وضوح ذهنی نیز در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت. با این حال، هیچ تغییر قابل توجهی در عملکرد شناختی در دوزهای مختلف تستوسترون مشاهده نشد. توجه به این نکته مهم است که این مطالعه بر روی مردان جوان متمرکز شده است و ممکن است تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات تستوسترون بر عملکرد شناختی در جمعیت های مسن ضروری باشد.

قدرت و قدرت

این مطالعه قدرت پرس پا و قدرت پاهای شرکت کنندگان را در فواصل زمانی مختلف در طول دوره 20 هفته ای ارزیابی کرد. نتایج نشان داد که دوز تستوسترون بر افزایش قدرت تأثیر می گذارد. شرکت‌کنندگانی که دوزهای 300-600 میلی‌گرم در هفته دریافت کردند، افزایش آماری معنی‌داری در قدرت فشار پا و قدرت پا داشتند. این یافته ها نشان می دهد که دوزهای بالاتر تستوسترون ممکن است منجر به بهبود بیشتر در قدرت و قدرت شود، حتی در غیاب ورزش منظم.

هموگلوبین، هماتوکریت و پروفایل لیپید

تجویز بهترین دوز تستوسترون بر پارامترهای خونی و پروفایل لیپیدی تأثیر می گذارد. یافته های مطالعه با این درک مطابقت دارد:

هموگلوبین:

با افزایش دوز تستوسترون، سطح هموگلوبین نیز افزایش یافت. دوزهای بالاتر تستوسترون با سطوح بالاتر هموگلوبین همراه بود. این مشاهدات نشان می‌دهد که درمان با تستوسترون می‌تواند بر اریتروپوئز، فرآیند تولید گلبول‌های قرمز خون تأثیر بگذارد.

هماتوکریت:

مشابه هموگلوبین، سطوح هماتوکریت با دوزهای بالاتر تستوسترون افزایش یافت. هماتوکریت به درصد حجم خون اشغال شده توسط گلبول های قرمز اشاره دارد. در حالی که این مطالعه به سطح بهینه هماتوکریت اشاره نکرد، شایان ذکر است که سطوح هماتوکریت بیش از حد بالا ممکن است خطرات قلبی عروقی ایجاد کند.

پروفایل لیپیدی:

تجویز بهترین دوز تستوسترون رابطه معکوس با کلسترول HDL (کلسترول “خوب”) نشان داد. با افزایش دوز تستوسترون، سطح کلسترول HDL تمایل به کاهش داشت. این یافته بر اهمیت نظارت بر پروفایل لیپیدی در طول درمان با تستوسترون تاکید می کند.

نتیجه

او مطالعه‌ای که توسط دکتر باسین و تیمش در سال 2001 انجام شد، بینش‌های ارزشمندی را در مورد تأثیر دوزهای مختلف تستوسترون بر پیامدهای مختلف ارائه می‌دهد. اگرچه این مطالعه بر مردان جوان متمرکز بود و حجم نمونه نسبتاً کوچکی داشت، اما نگاهی اجمالی به رابطه بین دوز تستوسترون و سطح هورمون، توده عضلانی، عملکرد جنسی، شناخت، قدرت و پارامترهای خونی ارائه می‌دهد.

بر اساس یافته ها، دوز بین 100 تا 125 میلی گرم در هفته ممکن است برای بازگرداندن سطح تستوسترون به سطح پایه در مردان جوان کافی باشد. به نظر می رسد دوزهای بالاتر در محدوده بدنسازی (300 تا 600 میلی گرم در هفته) تأثیر بارزتری بر توده عضلانی، قدرت و میل جنسی دارد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که پاسخ های فردی ممکن است متفاوت باشد، و درمان با تستوسترون باید همیشه متناسب با نیازهای خاص فرد باشد و توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط نظارت شود.

شایان ذکر است که این مطالعه بیش از دو دهه پیش انجام شده است و تحقیقات بعدی ممکن است بینش های بیشتری را ارائه کرده باشد. برای افرادی که به درمان تستوسترون فکر می کنند ضروری است با متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنند که می توانند شرایط خاص آنها را ارزیابی کنند و توصیه های شخصی ارائه دهند.

به طور کلی، این مطالعه به درک ما از دوز تستوسترون کمک می کند و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را برای بهینه سازی مزایای درمان با تستوسترون و در عین حال به حداقل رساندن خطرات بالقوه برجسته می کند.